#43 Rozmowa z Tomkiem Markaniczem z zespołu Diomede

Rozmowa z liderem jazzowego duetu Diomede. O płycie „People from East”, klasykach jazzu, poszukiwaniu inspiracji i ogólnie o sztuce.

Jak słuchać?: http://duzypokoj17.pl/jak-sluchac/

Facebook

Duży Pokój '17

4 days ago

Zapraszamy! Ciekawe czy zgadniecie, który z nas które płyty wybrał:)O awangardowym noise-rocku Borisa i Merzbowa z płyty „2R0I2P0”, o zaskakująco przyzwoitym „Ordinary Man” Ozzy Osbourne’a, o jazz-prog-rockowym „Dust Breathing” zespołu Møster! i o nie do końca świetnej „Back to the Light” Briana Mayaduzypokoj17.pl/podcast/18-boris-merzbow-ozzy-osbourne-moster-brian-may/ ...

Photo

View on Facebook

Duży Pokój '17

2 weeks ago

No i trzecia część podsumowania, czyli szczęśliwie i w jednym kawałku dobrnęliśmy do końca 2020 roku - zapraszamy!duzypokoj17.pl/podcast/2020-podsumowanie-cz-iii/ ...

Photo

View on Facebook

Duży Pokój '17

2 weeks ago

Jeżeli jeszcze ochoczo się nie rzuciliście na podsumowanie 2020, to nic straconego - zapraszamy na drugą część tegoż ;) Od razu zaznaczamy, że utrzymana jest w podobnej konwencji co część pierwsza. Od razu również zaznaczamy, że jest wyjątkowo ciekawa i trudno będzie przy niej zasnąć... duzypokoj17.pl/podcast/2020-podsumowanie-cz-ii/ ...

Photo

View on Facebook

Duży Pokój '17

2 weeks ago

No to lecimy! Podsumowujemy 2020 - wyszło dłuższe nagranie, więc proponujemy w częściach:) Jak na nas dość szczegółowo, w zasadzie każdy dzień roku to chociaż jedno wydarzenie... Wbrew plotkom, które nie wiemy czy powstały, nie mówimy wyłącznie o kulturze - tej w podsumowaniu ciut mniej. Zapraszamy na pierwszą część ;) duzypokoj17.pl/podcast/2020-podsumowanie-cz-i/ ...

Photo

View on Facebook

Duży Pokój '17

3 weeks ago

No to czas na kolejne podsumowanie najlepszych płyt 2020 roku. Kolejność w miarę możliwości przypadkowa.Boris - NoZespół znany ze swej skrajnej nieprzewidywalności tym razem proponuję płytę dość typową - nie znaczy to jednak, że nudną. "No" to brawurowa mieszanka ciężkorockowych brzmień - od stonera i doomu, przez klasyczny heavymetal, aż po hardcore. A wszytsko to w bardzo, bardzo punkowym sznycie. Utwór "Anti-Gone" zdecydowanie wygrywa w kategorii najlepszego gitarowego riffu 2020 roku - jest po prostu furiacki. A dla tych spragnionych nieco bardziej eksperymentalnego grania od Borisa polecam inną ich płytę z tego roku - "2R0I2P0" - nagraną wspólnie z noise'ową legendą Merzbowem.Baasch - NocTruchtem ku apokalipsie. Muzyka na miarę naszych czasów, która w punkt oddaje atmosferę 2020 roku. Przemyślana elektronika, hipnotyzujący głos i potwornie smutne teksty. "Pakuj walizki, wyjeżdżamy stąd..." Nie wiem z kim i nie wiem dokąd, ale bardzo chętnie... Oh no, wait.... Narodowa kwarantannaIDLES - Ultra MonoNic nie tracą ze swojej wściekłej świeżości. Jak zwykle gwiazdą jest Joe Talbot, który robi wszystko tylko nie "klasycznie" śpiewa - rapuje, krzyczy, skanduje, pluje słowami w mikrofon. Tym razem nieco więcej do powiedzenia mają gitarzyści, a w samej warstwie muzycznej sporo się dzieje. Ale nie dajmy się zwieść, IDLES to synonim muzycznej agresji i brutalności (oczywiście w pozytywnym sensie)Karaś/Rogucki - Ostatni bastion romantyzmuKawał popowej muzyki, z nieoczywistymi melodiami i bardzo ciekawie zaaranżowanej. Jak zwykle u Roguckiego bywa grafomańsko, ale to tylko dodaje uroku. Jakie to szczęście, że jednak jest życie po Comie. Aha, co do zarzutów, że muzyka dla gimbazy, to nie miejcie pretensji, przecież ja dopiero co 12 lat skończyłem...Nothing But Thieves - Moral PanicPłyta gdzieś pomiędzy alternatywnym popem, rockowymi riffowcami a konkursem Eurowizji. Najciekawiej wypada chyba ta trzecia składowa, a pompatyzująca tandeta okazuje się wyjątkowo ciekawa. No i ten głos Conora Masona, efekciarski i potężny, który dosłownie wrzyna się w mózg. Artur Rojek - Kundel To, że Rojek pisze fajne teksty wszyscy wiemy - nie inaczej jest tym razem. "Kundel" to jednak również świetne kompozycje o taneczno-dyskotekowym powabie. Ja tańczyć nie umiem, ale pewnie ktoś się skusi do podrygu nogą przy niektórych utworach z tej płyty. Choć jak słucham głosu Rojka, to będzie raczej "dancing with tears in my eyes" jak kiedyś wyśpiewywali Ultravox. Hmmm, no cóż, czasami można się przecież wzruszyć...Son Lux - Tomorrows IDziwny, połamany pop. Do tego łkający i łamiący się głos. Tak brzmi recepta na sukces Son Lux. Kolejne kompozycje wyłaniają się z chaotycznego niebytu. Uwaga, uwaga, pop, ale ta muzyka zdecydowanie nie jest lekka, łatwa i przyjemnaThe Strokes - The New AbnormalJuż po pierwszych pięciu sekundach nie ma wątpliwości, że wróciło stare dobre The Strokes. Snujące się opowieści Juliana Casablancasa to jak zwykle ich najmocniejszy punkt. A gitarowe zagrywki z "The Adults Are Talking" to małe arcydziełko.Lonker See - HamzaNo i stało się, jazz połączył się w jedno ze stonerem. Płyta uchwytuje intymność wspólnego jammowania w studio w poszukiwaniu struktur. Nie jest jednak chaotyczna, kompozycje nie są najprostsze, lecz muzycy w graniu zachowują pełnię rockowej energii. Skee Mask - Shred Takie techno kontemplacyjne. Bardziej do uprawiania jogi niż podskakiwania przed ekranem komputera (bo przecież nie na koncercie). Na "Shred" bardzo dużo się dzieje ale z płyty emanuje spokój, poczucie harmonii i tego, że wszystko znajduje się na swoim miejscu. No i "Panorama" <3 JJ ...

View on Facebook

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi